کد مطلب:119120 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:134
[صفحه 54] جوانمردی بس عالیقدر و بزرگ نفس بود. از سرچشمه ی وجدانش خیر و نیكی می جوشید. از دلش شعله های شور و حماسه زبانه می زد. شجاع تر از شیر ژیان بود، ولی شجاعتی ممزوج با لطف و رحمت و عواطف رقیق و رافت. در كوفه غافلگیر و كشته شد. شدت عدلش موجب این جنایت گردید! چنانكه هر كس را مانند خود عادل می دید! پیش از مرگش درباره ی قاتل خود گفت: «اگر زنده ماندم خود می دانم و اگر درگذشتم كار به دست شما است. اگر خواستید قصاص نمایید در برابر یك ضربت، تنها یك ضربت زنید و اگر درگذرید به تقوا نزدیك تر است.»[1]. آری این همان علی بن ابیطالب است كه جاذبه ی عظمت و بزرگی شخصیتش همه ی دانشمندان دنیا را از مسلمان و مسیحی و كلیمی و... در اعصار مختلفه به دوستی و محبت خود جذب كرده تا به مقتدایی و برتری او اذعان و اعتراف كنند و به ناچار در پیشگاه آن حضرت سر تعظیم فرود آوردند. شبلی شمیل از پیشتازان مكتب مادیگری: پیشوا علی بن ابیطالب بزرگ بزرگان، یگانه نسخه ای است كه نه شرق و نه غرب، نه در گذشته و نه امروز، صورتی مطابق این نسخه ندیده است.[2]. [صفحه 55]
اما علی، ما را نمی رسد جز آنكه او را دوست بداریم و به او عشق بورزیم، چه او
صفحه 54، 55.